ریخته گری تبریز در سرمای بی‌توجهی‌ها یخ زد
تبریزگویا؛ در حالی که بحران انرژی در اروپا، با تعطیل کردن واحدهای ریخته گری فرصت رشد را برای شرکت های ایرانی فراهم کرده، شرکت ریخته گری ماشین سازی تبریز در برزخ واگذاری معلّق مانده و رو به افول است. حدود دو سال پیش بود که با حکم قوه قضائیه، شرکت های ماشین سازی و ریخته گری ماشین سازی تبریز از مالک آن که نا اهل شناخته شده بود خلع ید شد.
با خارج شدن مجموعه ماشین سازی و ریخته گری از دست بخش خصوصی، امیدها برای رونق گرفتن این مجموعه زنده شد و افق های جدیدی پیش روی این مجموعه صنعتی قدیمی و برند تبریز پدیدار گشت.
علی سررشته، مدیرعامل جدید ریخته گری ماشین سازی تبریز که فارغ التحصیل دکترای متالوژی است، می گوید؛ شرکت را در حالی که فقط ۱۲ میلیون تومان موجودی در حساب آن وجود داشت تحویل گرفته و در حدود این دو سال، ضمن پرداخت حقوق کارگران در اول هر ماه، ۳۰ میلیارد تومان هم از بدهی های شرکت را پرداخت کرده است.
اما بازدید میدانی از کارگاه های این شرکت گویای وضع نا بسامان آن بوده و بیانگر این حقیقت است که شرکت ریخته گری ماشین سازی تبریز به رغم داشتن نیروی انسانی متخصص و کارآمد و همچنین زیرساخت های لازم؛ نمی تواند با تکنولوژی زمان جنگ جهانی دوم قامت راست کند.
مهندس ذوقی مدیر تولید شرکت با اشاره به مشکلات پیش روی این مجموعه و کارگران آن می گوید: در حالی شرکت با ۳۰ درصد ظرفیت خود کار می کند که مشکلاتی چون فرسوده بودن دستگاه ها، نبود نقدینگی، نبود روشنایی و آلودگی محیط کارگاه ها به گرد و غبار و گاز های سمی؛ ریخته گری ماشین سازی تبریز را در شرایط سختی قرار داده است.
سررشته، مدیرعامل ریخته گری ماشین سازی تبریز در گفتگو با خبرنگار تبریزگویا از بازدید نمایندگی های سه شرکت روس، ترک و صرب از این شرکت خبر داد و گفت: با توجه به قدیمی بودن خط تولید شرکت، این بازدید ها منجر به قرارداد نشد.
او با اشاره به اینکه ریخته گری، ۶۰ مشتری بالقوه دارد که در صورت بهبود شرایط تولید می توانند به بالفعل تبدیل شوند افزود: با توجه به اینکه شرکت ریخته گری ماشین سازی در لیست واگذاری قرار گرفته، نه امکان ورود بخش خصوصی برای نوسازی وجود دارد، و نه دولت برای به روز رسانی خط تولید آن اقدام می کند که این امر موجب غیر رقابتی شدن محصولات شرکت در بازارهای داخلی و خارجی شده است.
سررشته از تدوین سند نوسازی شرکت ریخته گری خبر داد و افزود: نوسازی این مجموعه در دو فاز و در بازه زمانی یک ساله تعریف شده که در مجموع ۵۰۰ میلیارد تومان هزینه داشته و ضمن امکان بازگشت سرمایه در عرض پنج سال، می توان بدهی های باقی مانده از سال های گذشته به مبلغ ۲۰۰ میلیارد تومان را هم پرداخت کرد.
مدیرعامل ریخته گری ماشین سازی تبریز می گوید؛ اگر فقط فاز یک این مجموعه با ۲۵۰ میلیارد تومان هزینه هم راه اندازی شود، می توان با درآمد این فاز، فاز دوم را هم راه اندازی و به بهره برداری رساند.
شرایط کنونی ریخته گری ماشین سازی مصادف شده با بحران انرژی ناشی از جنگ روسیه و اوکراین در اروپا که با تعطیل شدن چندین شرکت ریخته گری، بازارهای اروپا را مستعد حضور محصولات این شرکت تبریزی کرده است.
اما شرکت ریخته گری ماشین سازی در برزخ واگذاری معلق مانده و روز به روز با فرسایش ماشین آلات آن و از دست دادن مشتریان داخلی و خارجی، به دلیل نبود تنها ۵۰۰ میلیارد تومان، خط سیر افول خود را طی می کند.
بررسی اوضاع کنونی شرکت، موید این نکته است که زنگ خطر برای این برند نام آشنای صنعت آذربایجان شرقی به صدا درآمده و اگر در سریع ترین زمان ممکن تعیین تکلیف و نوسازی نشود، برای بازگشت آن، خیلی زود، دیر خواهد شد و صنعت ریخته گری تبریز، چه بسا با قامتی فرسوده به ناچار، آب پاکی را بر کوره های گرمابخش خود ریخته و ریخته گری، مغلوب شود و دود آن به چشم ۴۰۰ کارگر و نیروی انسانی دلسوزش برود که با آتش این کوره ها، دلشان گرم و زنده است!