به گزارش تبریزگویا، چیزی به نیمه شب نمانده و در تاریکی مسیر دو کمال تبریز زرق و برق و چراغ‌های روشن پر تعداد یک ساختمان حسابی نظر هر رهگذری را در این ساعت از شب به خود جلب می‌کند، ساختمانی که ظاهرا قرار است در اختیار شورانشینان تبریز قرار گیرد و گویا از همین ابتدا در حال رقم زدن حاشیه‌هایی پررنگ از متن است.

اگر از عدم رعایت ساعات مصرف در این ساختمان که واگذاری آن به شورای شهر نه به دار است و نه به بار، چشم‌پوشی کنیم (بماند که روشن ماندن چراغ‌های یک ساختمان پنج طبقه خالی آن هم در نیمه شب هیچ تو جیهی ندارد و درست بر خلاف توصیه‌های همیشگی مسؤولان به مردم بر لزوم صرفه‌جویی در مصرف امکانات عمومی است)، نمی‌توان از موضوع مالکیت این ساختمان و چگونگی تصاحب آن توسط شورا به سادگی گذشت.

ساختمان پنج طبقه واقع در مسیر ۲ کمال تبریز و پشت مجتمع لاله پارک تبریز که ۱۲۰۰ متر مربع زیربنا دارد و قرار است محل برگزاری جلسات شورای شهر و دفتر کاری ۱۳ عضو آن باشد، در حقیقت متعلق به شهرداری منطقه پنج تبریز است و قرار بود به عنوان ساختمان اداری این منطقه مورد استفاده قرار گیرد، تنها منطقه از مناطق ۱۰ گانه شهرداری تبریز که در حوزه استحفاظی و محدوده تحت پوشش خود مستقر نیست.

موضوع بعدی محل قرارگیری این ساختمان است که بر خلاف عمارت ساعت که در نقطه مرکزی شهر تبریز و با مسیرهای دسترسی مختلف امکان حضور شهروندان را ممکن می‌سازد (حتی شده در ترافیک کور مرکز تبریز)، ساختمان جدید در یکی از شهرک‌های اقماری تبریز یعنی شهرک باغمیشه و در حاشیه اتوبان پاسداران واقع است.

برای مثال یک شهروند در غرب تبریز برای مراجعه به محل جدید شورای شهر باید کل تبریز به سمت شرق را طی کند و حتی پس از این سفر طولانی باید خود را برای گرفتار شدن در ترافیک کلافه کندده ای آماده کند که نتیجه شاهکار دیگری از مدیریت شهری تبریز است، ترافیک در مقابل لاله پارک تبریز که مشخص نیست با کدام استدلال و منطق مدیریت و معماری شهری در حاشیه یک اتوبان و بدون در نظر گرفتن موضوعات ترافیکی احداث شده است.

سال‌هاست که شهروندان تبریزی برای تردد در این مسیر با معضل غیرقابل حلی بنام ترافیک از میدان فهمیده تا محدوده خروجی ولیعصر دو، دست به گریبان هستند و در صورت انتقال شورا به ساختمان پشت لاله پارک نیز گرهی بر کلاف سردرگم این مشکل نیز افزوده خواهد شد چون در حال حاضر تنها امکان دسترسی به ساختتمان جدید از همین مسیر عبور می‌کند.

اما نکته بعدی و شاید مهم‌تر اینکه باید از شورای محترم تبریز و تصمیم‌گیران در خصوص انتقال این شورا به ساختمانی در منطقه‌ای نسبتا برخوردار در تبریز پرسید این است که اگر هدف از این اقدام حفاظت از بیت المال و میراث تاریخی تبریز است، پس چرا برای حضور شورایی ۱۳ نفره ساختمانی پنج طبقه را با زیربنایی ۱۲۰۰ متر مربعی را پسندیده‌اند یعنی ساختمانی با حدود ۶ هزار متر مربع مساحت و آن هم به اصطلاح در شمال شهر، در حالی که مجلس شورای اسلامی کشور با نزدیک به ۳۰۰ نماینده و با کلی خدم و حشم در کل ۲۵ هزار متر مربع مساحت دارد.

هر چند خود وعده ۱۰ روزه تخلیه عمارت ساعت و انتقال شورا به مکان جدید در خیابان دو کمال نیز تا کنون محقق نشده اما به نظر می‌رسد بر خلاف آنچه که احترام به درخواست‌ها و مطالبه‌گری دوستداران میراث فرهنگی و تخلیه این بنای تاریخی بر اساس وعده شهرداری تبریز عنوان می شود، انتقال شورای شهر به ساختمان شهرداری مستاجر منطقه پنج بیشتر با رویکردهای مرفه‌نشینی و اشرافی‌گری تناسب دارد تا احترام به حقوق و مطالبات شهروندان، چرا که اگر بنا بر تخلیه عمارت تاریخی ساعت و انتقال شورا به مکانی مناسب است، بهتر است این اقدام با استفاده از امکانات و مکان‌های متعدد عموما بلا استفاده شهرداری در مناطق مرکزی شهر صورت گیرد نه با حضور در ساختمانی که مالک آن خود مستاجر است اما در عوض در مجاورت یکی از مجتمع‌های لوکس تبریز با هتلی اشرافی و مشرف به یکی از مناطق مورد اقبال سرمایه‌داران و اقشار مرفح قرار دارد.