تبریزگویا؛ این روزها شاهد هستیم برخی از افراد ناآگاه در داخل کشور حملات حماس و جهاد سلحشورانه فرزندان فلسطین را محکوم می‌کنند و مورد نقد و نکوهش قرار می‌دهند! این رفتارها چیزی شبیه پاشیدن نمک روی زخم است و شاید بزرگ ترین ظلم در حق فلسطین باشد.

انگار فراموش کرده‌اند که سالیان سال فلسطین مظلوم تنها با سنگ و چوب در برابر حملات وحشیانه اسرائیلی‌های تا دندان مسلح می ایستاد و مقاومت می‌کرد و چه جانانه بود این مقاومت های با دست خالی.

دشمن را چندان به عقب نمی‌راند؛ زورش نمی‌رسید؛ اما اجازه نفوذ کامل و تسلیم آب و خاک را هم به آنها نمی‌داد.

در آن زمان فلسطین خیلی مظلوم بود. مظلومیتش دل فلک را به لرزه درمی‌آورد. اما گویی امروز مظلوم‌تر است. اکنون که بعد از سال‌ها تلاش و مقاومت، مجهز به پهباد و موشک و سلاح های مدرن شده در نظر بعضی ها این اقتدارش ظلم تلقی می شود.

فلسطین، ۷۵ سال سخت ترین ظلم ها و شکنجه های رژیم صهیونیستی را تحمل کرد. ۷۵ سال شاهد تاراج بیرحمانه جان و مال و ناموسش بود. قتل عام دیر یاسین را پشت سر گذاشت و حالا می خواهد انتقام بگیرد نه با سنگ و چوب؛ با تمام قدرت می‌خواهد بایستد و از حق خود دفاع کند.

امروز اعتبار گروه های مقاومت فلسطینی و جهاد اسلامی رو به فزونی رفته و سران صهیونیستی باید نگران ندیدن هشتاد سالگی این رژیم غاصب باشند؛ دیری نمی‌پاید که اقتدار گروه‌های مقاومت در کرانه باختری دشمن صهیونیستی را به زانو درمی‌آورد که «يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّمَا يَنْكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا: قدرت خدا بالاتر از همه قدرتهاست پس کسی که پیمان می شکند فقط به زیان خود می شکند و کسی که به پیمانی که با خدا بسته است وفا کند، خدا به زودی پاداشی بزرگ به او می دهد- سوره فتح آیه ۱۰»

طوفان‌الاقصی می‌تواند نقطه عطفی در تاریخ مبارزات فلسطین و سرآغاز تحولات بنیادین این عرصه باشد و توهم قدرت مافوق تصور اسرائیل و متحدانش را بر هم بریزد.
در شرایط کنونی اتحاد جهان اسلام و پرهیز از اظهارنظرهای ناآگاهانه و احساسی بسیار مهم است. شاید پیروزی کامل حماس و آزادسازی قدس شریف چندان دور نباشد. «و لن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین سبیلا: خداوند هرگز بر (زیان) مؤمنان برای کافران راه (تسلطی) قرار نداده است-سوره نساء آیه ۱۴۱»

جانان من برخیز! بر جولان برانیم / زانجا به جولان تا خط لبنان برانیم
آنجا که جولانگاه اولاد یهود است / آنجا که قربانگاهِ زعتر، صور، صیداست
آنجا که هر سو صد شهید خفته دارد / آنجا که هر کویش غمی بنهفته دارد
جانان من! اندوه لبنان کشت ما را / بشکست داغ دیر یاسین پشت ما را
جانان من! برخیز باید بر جبل راند / حکم است باید باره تا دشت امل راند
باید به مژگان رُفت گَرد از طور سینین / باید به سینه رَفت زینجا تا فلسطین
باید به سر زی مسجد الاقصی سفر کرد / باید به راه دوست، تَرک جان و سر کرد
جانان من برخیز و بشنو بانگ چاووش / آنک امام ما علم بگرفته بر دوش
تکبیرزن، لبیک‌گو، بنشین به رهوار / مقصد دیار قدس، همپای جلودار …

یادداشت از: دکتر مهدی آقاپور/ مستشار دیوان محاسبات کشور